Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/599

 — Ja?
 — Ty, jak każden inny.
 — Nic nie rozumiem.
 — Ja jeżeli podróżuję, to tylko dla znalezienia tenora.
 — Rozumiem.
 — Oni uważają tenora jak rzecz do mnie należącą, jako niezbędny dodatek do mojéj podróży: ponieważ to są głupcy, bo bez tego nie byliby tém czém są, puszczają mnie nic mi nie mówiąc.
 — A wiesz pan, że to jest dowcipnie, zupełnie jak gdybyś moje spotkanie przewidział?
 — Nie więcéj twoje niż kogo innego przewidziałem; szuka się tenora: nie można naprzód wiedziéć w jakiem położeniu i w jakim stanie go się znajdzie, np. może uciekać z innego teatru; przywożąc go, zbijam w spółubieganie się; może być ściganym za długi, biorąc go z sobą, oddaję mu przysługę i wierzyciele ślad stracą: jedném więc czynem dopełniam dwóch dobrych uczynków, co mi będzie tam w raju późniéj porachowaném: nareszcie może być w takim jak pan położeniu, o! na-ten-czas robię jemu sobie dobrze, bo mi zaraz publiczność abonująca wynagrodzi.
 — To bardzo rozsądnie!