Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/650

 — W takim razie po co tyle ostrożności ochraniania go?
 — Dla tego że ten biedny chłopiec kocha mnie, i mógłby w chwili złości...
 — Mógłby, przerwała Rozeta, bić się z tym którego kochasz i zabić go.
 — A zapewnie.
 — Widzę że pani pojmujesz co to litość, miłosierdzie: jednakże na miejscu pani inaczéj bym sobie postąpiła.
 — I cóżbyś zrobiła?
 — Pozwoliłabym, żeby rzeczy szły swoją drogą.
 — I cóżby ztąd za korzyść wynikła?
 — Wynikłby pojedynek, to jest nowa sława dla pani.
 — A jeżeli len drugi zabiłby Edwarda?
 — W takim razie pani by się pozbyła przeszłości która ją nudzi.
 — A gdyby Edward tamtego zabił?
 W takim razie, pani chroni się miłości, to jest wielkich boleści i cierpieli, i będzie się musiała pocieszyć, bo złe będzie bez ratunku, a tym sposobem uwolni się pani od przyszłości, która ją zasmuca.
 — Jest rzecz której zapominasz.