Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/708

 — Powierzysz mi się?
 — Duszą i ciałem.
 — Chwytam cię za słowo.
 — Cóż zrobisz w takim razie?
 — Jeżeli byłabyś chorą, zostałażbyś samą?
 — Zapewne.
 — W dziesięć minut będziesz chorą.
 — Nie uwierzy mi, zawsze mi powtarza, że jestem chorą tylko dla niego.
 — Będziesz chorą dla wszystkich.
 — Cóż zrobisz?
 — Zobaczysz, połóż rękę na czole, tak, dobrze, i czekaj na mnie.
 I Fabiano zniknął.
 — Poszedł szukać reżysera.
 — Zrób pan oznajmienie publiczności.
 — Jakie oznajmienie.
 — Oznajmij pan, że panna Lea nagle zasłabła i wzywa wyrozumienia publiczności.
 — Czyż byłaby doprawdy tak słabą?
 — Nie, ale ochrzypła, idź pan prędko.
 Tristan wrócił do Lei.
 — Stało się już, wymówił.
 — Jestem chorą?
 — Tak jest, zaraz mają zgromadzonym to oznajmić!