Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/728

ostatnia moja lalka jeszcze zupełnie nowa, i owszem to ja ci coś przynoszę. — „A co takiego? moje dziecię.
 — „Przynoszę ci rożki: kupiec korzenny mi powiedział, że to dobre na kaszel.
 — „A za cóżeś to kupiła?
 — „Dostałam dwa sous, i zaraz zniemi poszłam zapytać się kupca, czém to się leczy kaszel; dano mi tych rożków za moje dwa sous. Weź je matko Toussaint, może ci ulgę zrobią.
 — Stara kobieta, porwała mnie natenczas w swoje ręce, i gdy mnie całowała, czułam jak wielka łza spadała z jéj oka na mój policzek, jedyna łza całkowita którą mi na życiu dano!
 — „Dobra noc mamo Toussaint, powiedziałam do niéj, teraz już uciekam.
 — „Dobra noc mój mały aniołku, niech cię Bóg wspiera i błogosławi!
 — I w chwili gdym w chodziła do naszéj izbyy słyszałam jak matka Toussaint zamykała drzwi od swojéj. Téj nocy spałam smaczno.
 — Nazajutrz, słyszałam schodzącą naszą sąsiadkę: zdawało mi się że się siliła żeby nie kaszlać, lecz mimo tych usiłowań kaszlała okrutnie.