Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/750

 — „To prawda panno, ale jak ci kiedy zabraknie pieniędzy?
 — „Zawsze będę miała pieniądze.
 „A jak już nic nie będzie w twoim pugilaresiku?
 — „To mi znów go napełnią. Codzien mi tam coś dają.
 — „A jakby mama pannę za to łajała?
 — „No! to i cóż? choćby też połajała.
 — „A jeśliby mnie za to odpędzić odedrzwi kazała?
 — „O! tobym chciała widziéć!
 — „Ale ja nie śmiem.
 — „Ale ja tak chcę! krzyknęła tupnąwszy małą swoją nóżką i zarumieniwszy się cała.
 — Nie śmiałam nic odpowiedziéć. Tylko powiedziałam sobie, że gdybym coś podobnego powiedziała mojéj matce, dostałabym tyle szturchańców żeby ich już zabrakło dla innych na świecie dzieci.
 — Tak jak widzisz, moja młoda protektorka była trochę samowolna, było to dziecię zepsute w całém znaczeniu tego słowa: zresztą mnie to wcale nie gniewało, bom owszem ztego korzystała.
 — Jakem w wieczór powróciła do mojéj