Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/761

 — „Czy miał prędko wrócić?
 — „W godzinę najpóźniéj.
 — „Zostawiłaś mój list?
 — „Zostawiłam.
 — „Nic nie powiedziawzy?
 — „Ani jednego słowa o całéj rzeczy nie wymówiłam.
 — „Dziękuję ci, teraz jestem już spokojniejsza.
 — Rzeczywiście, przez resztę dnia zadziwiającéj była wesołości: winszowałam sobie żem jéj przywróciła swobodę.
 — Wieczorem powiedziała do mnie: nieprawdaż żegnamy się do jutra?
 — „Tak jest, jak zwyczajnie, do jutra.
 — „Wiesz co! moja droga? weź ty mój woreczek z pieniędzmi.
 — „Nie, nie chcę go.
 — „To ja sama go robiłam.
 — „Tak, ale w środku jest w nim złoto.
 — „Zawsze weź go, ja tak chcę!
 — Ona miała swoje: ja tak chcę! przeciwko któremu nie podobna mi było walczyć, i któremu oprzeć się nic umiałam.
 — Nazajutrz przybyłam o zwyczajnej godzi-