Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/770

dla mnie spojrzeniem, i matka moja rzekła do mnie:
 — „Kto ci to dał?
 — „Nikt odpowiedziałam.
 — „I gdzieżeś go taką rzeczą miała?
 — „Znalazłam go.
 — „Tyś go znalazła?
 — „Tak jest mamo.
 — „Bilety pięćset frankowe, rzekła do mnie nie znajdują się, sprzedają się, pożyczają lub się dają: powiedz mi zaraz, prawdę?
 — Już widziałam że nadchodzi chwila, w któréj będę łajaną a może i bitą, za ten mój podarunek. Mój ojciec niezmiernie bacznie patrzył na mnie.
 — „Przysięgam ci mamo! odrzekłam, że nikt mi nie dał tego biletu, żem go znalazła i o o żem ci go przyniosła, cała uradowana że go mogę ci oddać na znak wdzięczności, za wszystko co dla mnie podejmujesz i robisz.
 — „Nie można przewidziéć co się stać może, wymówiła do mnie matka: w każdym razie, czy ci kto dawać pieniądze będzie, czy je kiedy znajdziesz, nie zapominaj nigdy o twoich rodzicach.