Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/928

Przybył do Lei, oglądając się wkoło czy go kto nie ściga.
 Śpiewaczka go czekała.
 Tristan miał zburzoną i całkiem przewróconą minę.
 — Zkąd u djabła przychodzisz? zapytała młoda kobieta, nie mogąc wstrzymać uśmiechu na widok przestraszonéj twarzy kochanka.
 — Przychodzę z drzewa i z muru, odpowiedział Tristan.
 — Co ci się stało tego wieczora?
 — O! żebyś wiedziała...
 — Usiądź i opowiedz mi, to będę wiedziała.
 — Najpierwéj trzeba abyś zabroniła wejścia do siebie wszystkim na świecie.
 — A to na co? czyż o tym czasie może mnie kto odwiedzić?
 — Impresario który mnie szuka.
 — Właśnie przeciwnie, przyjmę go jakby nigdy nic nie było.
 — Więc chcesz mnie wydać jak Józefa?
 — Nie, ale chcę cię ukręć w takie miejsce, z któregobyś mógł wszystko jak Neron słyszeć.
 — Dobrze. Wystaw że sobie...
 — Zaraz, zaraz; dla czego krzyczałeś:...to ona! to ona!“