Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/934

 I przychodzisz prosić mnie o gościnność, mnie? to jest znak zaufania, albo się nie znam na uczuciach.
 — Moja droga Leo! odrzekł Tristan, zbliżając się do kochanki.
 — Moja biedna Leo, powinienbyś był powiedzieć. Przebaczam ci, musisz być głodnym? nieprawdaż?
 — Nie, odpowiedział z roztargnieniem Tristan.
 — Chcesz jeść wieczerzę?
 — I owszem.
 — Odpowiedzi twoje dziwny związek maja.
 Lea zadzwoniła.
 — Rozeto daj nam wieczerzę.
 — Tristan był zamyślony.
 — Jak też to jest zajmującym, kiedy młody mężczyzna je wieczerzę ze swoją kochanką, w dzień znalezienia żony swojéj! powinieneś był zachować ubiór Otella, stosowniejszym byłby dla ciebie i do okoliczności w któréj się znajdujesz, niż ten któryś przywdział.
 — Przebacz mi zdziwienie...
 — Wzruszenie chciałeś mówić.