Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/965

 Oberżysta pogardliwie się na pytanie uśmiechnął; i litując się nad człowiekiem który mógł coś tak niedorzecznego powiedzieć a tak smacznego śniadania nie jeść, odpowiedział:
 — Tak jest panie są tu pojazdy rozmaite.
 — A gdzie się udają?
 — Wszędzie.
 — To nie jest miejscem, to wszędzie.
 — Gdziekolwiek także nie jest miejscem, powiedz pan gdzie chcesz jechać a ja ci powiem który pojazd trzeba nająć.
 — To sprawiedliwie.
 Oberżysta z zadowolenia mile się uśmiechnął.
 — Nie chcę już Włoch.
 — A dla czego pan nie chce już naszego kraju?
 — Tristan wskazał na śniadanie.
 — Oberżysta umilkł; i gdyby nie było już zapłacone, znak tenora byłby go drogo kosztował.
 — Nie chcę już Francyi, odezwał się podróżujący.
 — Ten kraj nie był krajem oberżysty, już nie tylko że się za nim nie ujął ale owszem dodał:
 — We francyi zimno.