Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/973

 — Tak mówią.
 — Malowniczy, niepospolity, osobliwszy.
 — Tak zapewniają. Zdaje się, że pan bardzo Holandyą kochasz?
 — Bardzo! panie bardzo! zawsze się kocha miejsce gdzie się rodziło, kocha się swoje nawyknienia, rodzinę, bogactwo.
 — Oto człowiek szczęśliwy! pomyślał sobie Tristan, westchnąwszy głęboko. I podparł się łokciem w swoim kątku, pod czas gdy pan Van-Diek wyciągnął z kieszeni żurnal francuzki i przygotowywał się go czytać, a na przygotowanie zażył bardzo głośno dobrą szczypię tabaki.
 Pan Van-Diek rozwinął swój żurnal i nie postrzegł się że mu z niego list wypadł.
 Tristan list podniósł i oddał go swemu sąsiadowi.
 — Gubisz pan ten papier, odezwał się.
 — Bardzo przepraszam żeś się pan trudził.
 Holender uśmiechnął się poznając pismo na liście.
 — To list od mojéj żony, wyrzekł.
 Tristan zrobił głową i oczyma znak taki, który dałby się wytłomaczyć na podobne słowa „ah! to pan jesteś żonatym! winszuję panu”