Najpierwsze drukowane utwory poety znajdują się w „Dz. Literackim“ lwowskim; najwcześniejszym jest tu wiersz „Podróżni“ (T. II str. 215 obec. wyd.), wcale nie podznaczony, w N 50 z r. 1864; w tym samym numerze w „W zatoce Baja“ (T. II 217) i w następnym „Pamięc Józefa P...[1] (T. II 54) mają znak pierwiastka algebraicznego; w N. 50 znajduje się nadto „Odpowiedź“ (T. I 56); data „Neapol w październiku 1864 r.“ W tym samym roczniku w N. 56 mieszczą się utwory z dz. II T. I 140 i z dz. VI T. II 161 (podp. „Neapol“). Bezpośrednio po „Ascecie“ według Chmielowskiego napisana „Aszera“ wejść musiała do rocznika 1865. D. 7 grudnia 1864 r. napisał poeta wydrukowane bezzwłocznie „Odłamowi Psychy Praxytelesa“.—W 1865, prócz innych, pomieścił Dz. lit. „Sen grobów“ w dwóch rozłamach, w NN. 12—14 i 56—7, pod literą autorską Y.; część trzecia ukazała się dopiero w roczniku 1867.—R. 1866 nie przyniósł nic.—W r. 1867 prócz Epilogu do „Snu grobów“ dał poeta tygodnikowi lwowskiemu: z dz. II T. I 98, z dz. V T. II 50 i 74, z dz. IV T. III 54 i 125, nadto w „wyd. Nowoleckiego[2] (1872) T. I 123,—wszystkie, z wyjątkiem T. III 54 podznaczone y (małe).—R. 1868 jest bardzo obfity; ma aż 21 utworów: z dz. II T. I 63, 87, 94, 106 (jako „urwek z poematu“)„[3]
