113, 116, 119, 127; z dz. III T.I 183; z dz. VII T. II 212; z dz. IX T. III 8, 29 nast. („Odpoczywa“) 44, 49, 51, 60, 128, 142; nadto z wyd. Now. T. I str. 159 (w Nr 1), „W albumie“, (19) „Urywki z Apostrofy“ (22). Po raz pierwszy pod wierszem noworocznym zjawia się kryptonim „EL...y“ i przez cały rok poeta stale go już używa; wydrukowaną w tym samym roczniku „Pannę Leokadyą, opowieść hreczkosieja“ (NN. 14—21) podznaczył „Jan Stożek“. Przedruk „Bławatka“ w Kłosach w lipcu 1869, T. IX 38, nosi podpis „Adam Asnyk“. — Na r. 1869 przypadają następujące pierwodruki: dz. I T. I 3, 10; dz. II T. I 109, 135, dz. V T. II 63; dz. IX T. III 14, 62, 64, 86, 98, nadto dwa sonety (w NN. 7 i 17) i z wyd. Now. T. II 206 — w ogóle utworów trzynaście. Podpis, równie jak i w roku poprzednim: „El...y“. W tymsamym roczniku jest „Gałązka heliotropu, komedya w 1 akcie“, pod złączonem skrytomianem „Ely... Jan Stożek“. — W r. 1870, ostatnim istnienia Dz. literackiego, znajdujemy: z dz. II T. I 58, 96; z dz. V T. II 68; z dz. VIII T. II 233; z dz. IX T. III 17, 52, 107, 111, 115; nadto jeden sonet i „Oświadczyny“.
W tymsamym roku 1870 zaczął poeta oddawać swe utwory do Kłosów. Najpierwszy tu jest „Karnawałowy lament poety“ w N. 243 z d. 24 lutego. Odpowiedziała nań Emilia Lejowa. Wtedy poeta, w miesiąc po Lamencie umieścił w Kłosach „Replikę“ (N. 247). „Ty czekaj mnie“ zjawiło się pierwej w „Kłosach niż w Dz. lit. p. t. „Par dépit“ (N. 271). „Zwiędły listek“ w Kłosach ma tytuł „Allegat“ i jest tylko przedrukiem z Dz. lit. 1869. Nowemi jeszcze w Kł. z drugiego półr. 1870 T. XI są: „Przestroga“, „Rezygnacya“ i „Z motywów ludowych: „Czary“, „Przykro“, „Siwy“, „Szumi“ „Klątwa“, „Huczy“, „Bodaj“, „Nie będę“. W r. 1870 „Tyg. illustr.“ T. V seryi II., str. 156 zamieścił „Spóźnioną odpowiedź“, w Dz. lit. niedrukowaną. W tym samym tomie tygodnika są: „Rojenia“ przez „Stożka“. W pierwszej połowie r. 1871 poeta miał już napisane całkowicie „Z mot lud.“: Kłosy z tego czasu (T. XII) wydrukowały znowu 6 utworów
Strona:PL Adam Asnyk-Poezje t.3.djvu/286
Ta strona została uwierzytelniona.
XII
