nowych utworów, w tej liczbie dwa sonety pojedyńcze. Po zupełnem wyczerpaniu przez czytelników wyd. dwu pierwszych tomów Poezyi z r. 1876 wyszło nowo we Lwowie 1881 r., tworzące już całość z nowo-wydanym T. III, którego wydanie drugie ukazało się w trzy lata później.
W ośmiu leciech od pierwszego dwutomowego wydania znacznie wzrósł dorobek literacki El...ego i poza obrębem liryki. W r. 1872 miał poeta w Krakowie odczyt o Trubadurach (Kraków 1872); w tym samym roku napisał dramat 5-aktowy Cola Rienzi (Lwów 1873); w r. 1874 dramat 3-aktowy Żyd (pierwotnie w Szkicach spółecznych i literackich 1875, później osobno: Kraków 1875); w r. 1877 stanął do konkursu z tragedyą na tym konkursie nagrodzoną Kiejstut (najpierw w Prz. polskim z r. 1878; później w książce: Kraków 1878); w r. 1879 prócz liryków dał Bluszczowi komedyą 2-aktową Przyjaciele Hioba (Warszawa 1879). Po pierwszym odczycie miał w okresie 1872—1880 trzy dalsze: o Krasickim, o Antygonie Sofoklesa, o Królu Duchu, nadto napisał rozprawę o „Księciu Niezłomnym Calderona w przekł. Słowackiego“. Żadna z tych prac dotychczas osobno nie wyszła: rzecz o tragedyi starożytnej wydrukował Bluszcz 1874, o poemacie Słowackiego — Przewodnik naukowy i literacki 1879. Na r. 1879 przypada nadto jeszcze druk Kantaty na jubileusz Kraszewskiego, włączonej następnie do T. III z r. 1880.
Po wydaniu książkowem utworów lirycznych z r. 1880 umieścił poeta w Bluszczu w tym samym roku: „Jul. Mien.“, „Orfeusz i Bachantki“, „Widmo“, „Wiecznie to samo“, a w r. 1881 w „Muzeum“ Krak. „Pigmalion“. W r. 1883, prócz „Wieczystego piękna“, napis. w końcu r. 1882 a wydr. w Bluszczu z r. następnego (N: 3),przysłał tygodnikowi warszawskiemu dwa najpierwsze sonety „Nad głębiami“ (NN. 47 i 48); w r. 1887 son. XI-XXI (NN. 19, 22, 24, 48, 50). — W r. 1888: z tegoż cyklu son. XXII-XXIV i XXVI (NN. 1, 48). Ostatnim
Strona:PL Adam Asnyk-Poezje t.3.djvu/289
Ta strona została uwierzytelniona.
XV
