Str. 9, wiersz 1.
Z Maryjenburskiej wieży zadzwoniono.
Marienburg, po polsku Malborg, miasto obronne, niegdyś stołeczne krzyżaków, za Kazimierza Jagiellona przyłączone do Rzeczypospolitej Polskiej, później oddane w zastaw margrabiom brandeburskim, przeszło nakoniec w posiadłość królów pruskich. W sklepach zamku były groby wielkich mistrzów; niektóre dotąd ocalały. Voigt, profesor królewiecki, wydał przed kilku laty historją Marienburga, dzieło ważne dla historji Prus i Litwy.
Str. 9, wiersz 7—8.
Wielki krzyż — wielki miecz.
Insygnja wielkich mistrzów.
Str. 9, wiersz 16.
Domy.
Tak nazywały się klasztory, albo raczej zamki, po różnych krajach Europy rozrzucone.
Str. 9, wiersz 23.
Gonić na ostre.
Dawne wyrażenie polskie: „combattre à outrance“.
Str. 13, wiersz 132—133.
Tym nieśmiertelnej talizmanem duszy
Moc bezrozumną na uwięzi trzyma.
