Strona:PL Adam Mickiewicz - Konrad Wallenrod.djvu/86

Ta strona została przepisana.

Lubo rodzaj wiersza, użyty w powieści wajdeloty mało jest znany, nie chcemy wykładać powodów, które nas do tej nowości skłoniły, aby nie uprzedzać zdania czytelników. Za miarę głosek uważaliśmy akcent, zachowujący się w wymawianiu: radziliśmy się też uwag, zawartych w ważnem dziele Królikowskiego. Wprawdzie w kilku miejscach odstąpiliśmy od podanych przezeń prawideł, tłumaczyć się tu jednak z tego względu nie poczytujemy za rzecz stosowną i potrzebną. Oto jest kilku wierszy skandowanie:
˗Skąd Li | ˗twini wra | ˗ca | ˗z nocnej wra | ˗ca wy | ˗cieczki
˗Wio | ˗łupy bo˗ga | te | ˗w zamkach i | ˗cerkwiach zdo | ˗byte.
˗Sama nie | ˗wi dzi co | ˗robi | ˗wszyscy mi | ˗to powia | ˗da.

W budowie wiersza naśladowano heksametr grecki, z tą różnicą, że w miejscu spondeów ( ˗ ˗ ) używano najczęściej trocheów ( ˗ ⏑ ), albo  ˗  . W dwóch lub trzech miejscach daktyle zastąpione są przez antibacchius ( ˗ ˗ ⏑ ), którego średnia zgłoska nie jest wyraźnie długa np.:

˗Krzyk mojej matki.