W senacie, znowu w ziemstwie i w guberskim[1] rządzie;
Wreszcie po wielu kosztach i ukazach[2] licznych
Sprawa wróciła znowu do sądów granicznych.
290
Słusznie Woźny powiadał, że w zamkowej sieni
Zmieści się i palestra[3] i goście proszeni.
Sień wielka, jak refektarz[4], z wypukłem sklepieniem
Na filarach, podłoga wysłana kamieniem,
Ściany bez żadnych ozdób, ale mur chędogi.
295
Sterczały wkoło sarnie i jelenie rogi
Z napisami, gdzie, kiedy te łupy zdobyte;
Tuż myśliwców herbowne klejnoty[5] wyryte,
I stoi wypisany każdy po imieniu;
Herb Horeszków, Półkozic[6], jaśniał na sklepieniu.
300
Goście weszli w porządku i stanęli kołem.
Podkomorzy najwyższe brał miejsce za stołem;
Z wieku mu i z urzędu ten zaszczyt należy,
Idąc, kłaniał się damom, starcom i młodzieży;
Przy nim stał kwestarz[7]; Sędzia tuż przy bernardynie.
305
Bernardyn zmówił krótki pacierz po łacinie;
Mężczyznom dano wódkę; wtenczas wszyscy siedli,
I chołodziec[8] litewski milcząc żwawo jedli.
- ↑ guberski = gubernjalny.
- ↑ ukaz = decyzja, postanowienie.
- ↑ palestrą zwał się w dawnej Polsce na przełomie wieków XVIII i XIX stan prawników wogóle (mecenasów, dependentów adwokackich, praktykantów sądowych i t. d.) Wyraz pochodzenia greckiego, po łacinie oznaczał krasomowstwo.
- ↑ refektarz, w klasztorach izba sklepiona, w której zbierano się na wspólne obiady.
- ↑ herbowne klejnoty = odznaki rodowe szlacheckie.
- ↑ Półkozic, herb: w polu czerwonem łeb ośli szary, nad hełmem i koroną pół kozy.
- ↑ kwestarz zakonny zbierał datki na klasztor; bernardyn, zakonnik reguły św. Franciszka, zreformowanej przez św. Bernarda.
- ↑ chołodziec, forma białoruska, chłodnik, na Litwie ulu-
