Strona:PL Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz.djvu/149

Ta strona została przepisana.
DYPLOMATYKA[1] I ŁOWY.

TREŚĆ.
Zjawisko w papilotach[2] budzi Tadeusza. — Zapóźne postrzeżenie omyłki. — Karczma. — Emisarjusz.[3] — Zręczne użycie tabakiery zwraca dyskusje na właściwą drogę. — Matecznik. — Niedźwiedź. — Niebezpieczeństwo Tadeusza i Hrabiego. — Trzy strzały. — Spór Sagalasówki z Sanguszkówką rozstrzygniony na stronę jednorurki Horeszkowskiej. — Bigos. — Wojskiego powieść o pojedynku Dowejki z Domejką, przerwana szczuciem kota. — Koniec powieści o Dowejce i Domejce.


Rówienniki litewskich wielkich kniaziów, drzewa
Białowieży, Świtezi, Ponar, Kuszelewa![4]
Których cień spadał niegdyś na koronne głowy
Groźnego Witenesa, wielkiego Mindowy,[5]
       5 I Giedymina, kiedy na Ponarskiej górze,[6]

  1. Dyplomatyka = tu w znaczeniu politykowania, agitacji politycznej.
  2. papiloty (z francuskiego), zwitki papieru, na które nawijano włosy dla sztucznych loków.
  3. emisariusz = tajny agitator patrjotyczny.
  4. Białowieża, wieś w olbrzymiej puszczy leśnej, w Grodzieńskiem, powiat prużański. — Świteź, piękne jezioro w Nowogródzkiem, wsławione baladą Mickiewicza. — Ponary, w pobliżu Wilna; wiele wsi ma tę nazwę w województwie wileńskiem i trockiem. — Kuszelewo, wieś w Nowogródzkiem.
  5. Witenes, w. ks. Litwy (1292—1315) wojował z Krzyżakami i Polską. — Mindowe, Mendog, król Litwy w wieku XIII.
  6. Giedymin, w. ks. Litwy (1315—1341), ojciec Kiejstuta, dziad Władysława Jagiełły, założyciel Wilna. ✽Podług tradycji, w. ks. Gedymin miał sen na górze Ponarskiej o wilku żelaznym, i za radą wajdeloty Lizdejki założył miasto Wilno.✽ Wilno leży przy ujściu Wilejki do Wilji.