Spojrzał na nich, zaśmiał się i otrząsnął palce.
425
Otóż, jeśli kto z Panów, coście tu przytomni,
Będzie w wojsku cesarza, niech to sobie wspomni“.
„Ach — zawołał Skołuba — mój Księże Kwestarzu!
Kiedyż to będzie? Wszak to, ile w kalendarzu
Jest świąt, na każde święto Francuzów nam wróżą!
430
Wygląda człek, wygląda, aż się oczy mrużą,
A Moskal, jak nas trzymał, tak trzyma za szyję.
Pono nim słońce wnidzie, rosa oczy wyje“.
„Mospanie — rzekł bernardyn — babska rzecz narzekać,
A żydowska rzecz, ręce założywszy, czekać,
435
Nim kto w karczmę zajedzie i do drzwi zapuka.
Z Napoleonem pobić Moskalów nie sztuka.
Jużci on Szwabom skórę trzy razy wymłócił,
Brzydkie Prusactwo zdeptał, Anglików wyrzucił
Het za morze, Moskalom zapewne wygodzi;
440
Ale co stąd wyniknie, wie Asan Dobrodziéj?
Oto szlachta litewska wtenczas na koń wsiędzie
I szable weźmie, kiedy bić się z kim nie będzie;
Napoleon, sam wszystkich pobiwszy, nareszcie
Powie: obejdę się ja bez was, kto jesteście?
445
Więc nie dość gościa czekać, nie dość i zaprosić,
Trzeba czeladkę zebrać i stoły pownosić,
A przed ucztą potrzeba dom oczyścić z śmieci,
Oczyścić dom, powtarzam, oczyścić dom, dzieci!“
Nastąpiło milczenie, potem głosy w tłumie:
450
„Jakżeto dom oczyścić? jak to Ksiądz rozumie?
z r. 1805, gdzie walczyli przeciw Napoleonowi cesarz austrjacki Franciszek II, car Aleksander I i brat jego w. ks. Konstanty.
