Ta strona została przepisana.
XXXVIII
TUKAJ
ALBO
PRÓBY PRZYJAŹNI
BALLADA WE CZTERECH CZĘŚCIACH.
I
«Ja umieram. — Ja nie płaczę,
I wy chciejcież ulżyć sobie;
Prędzej, później legniem w grobie,
Nie wrócą na świat rozpacze.
Byłem panem mnogich włości,
Sławny potęgą i zbiorem;
Zamki me stały otworem
Dla przyjaciół i dla gości.
O potęgo! o człowieku!
Wielkie zamki, wielkie imie,
Wielkie nic! wielkość, czczy dymie!
Ja umieram w kwiecie wieku!
Gdy, za mądrości widziadłem
Goniąc, zbiegam kraje cudze,
Gdy wzrok nad księgami trudzę,
Skarbnice nauk posiadłem:
O nauki! o człowieku!
Wielka mądrość, wielkie imie,
Wielkie nic! rozum, czczy dymie!
Ja umieram w kwiecie wieku!
Strzegłem ustaw świętej wiary
W duchu i serca prostocie,
