Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/200

Ta strona została przepisana.
XLVII
BŁOGO TEMU...
W IMIONNIKU E. NIEŁAWICKIEJ


Błogo temu, kto w twojej pamięci utonie
Jak ten koral, lub owa jagoda perłowa,
Co ją woda Baltycka w swem przeczystem łonie
Pod lazurową barwą na wieki przechowa.

Lecz ja, jak drobny kamyk, ni krasą korali,
Ni wdziękiem perłowego dochodzący blasku,
Chciałbym choć jedną chwilkę poigrać w tej fali,
Nim zapomniany legnę w niepamięci piasku.


Pisany nad Morzem Baltyckiem.