Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/255

Ta strona została przepisana.
LXXII
PODRÓŻNI
DO IMIONNIKA E. HOŁOWIŃSKIEJ


Błądzącym wśród ciasnego dni naszych przestworza,
Życie jest wąską ścieżką, łączącą dwa morza:
Wszyscy z przepaści mglistej w przepaść lecim mroczną.
Jedni najprościej dążą i najrychlej spoczną,
Drugich ciągną na stronę łudzące widoki:
Plony, ogrojce wdzięków, lub sławy opoki.
Szczęśliwi! jeśli goniąc mary wyobraźni,
Przed końcem drogi znajdą Świątynię przyjaźni!

W Steblowie (nad Rosią) r. 1825.