Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/298

Ta strona została przepisana.
CVI
POŻEGNANIE
DO D. D.


Odpychasz mię? — czym twoje serce już postradał?
Lecz jam go nigdy nie miał! — czyli broni cnota?
Lecz ty pieścisz innego! — czy, że nie dam złota?
Lecz jam go wprzódy nie dał, a ciebie posiadał.

I nie darmo; choć skarbów przed tobąm nie składał,
Ale mi drogo każda kupiona pieszczota,
Na wagę duszy mojej, pokojem żywota;
Dlaczegóż mię odpychasz? nadaremniem badał.

Dziś odkrywam łakomstwo nowe w sercu twojem:
Pochwalnych wierszy chciałaś! Marny pochwał dymie!
Dla nich więc igrasz z bliźnich szczęściem i pokojem?

Nie kupić muzy! W każdym ślizgałem się rymie,
Gdym szedł na Parnas z lauru wieńczyć cię zawojem,
I ten wiersz wraz mi stwardniał, żem wspomiał twe imie.