Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/380

Ta strona została przepisana.
CLII
PRZED WICHRAMI I SZRONEM...
Z ALBUMU KAROLINY JAENISCH


Przed wichrami i szronem gdy przelotne ptaki
Uciekając, rozstania nucą pieśń żałosną,
Nie wiń ich o niestałość, — one z każdą wiosną
W jedne strony jednemi powracają szlaki.

Słysząc głos ich, wygnańca wspomnij, przyjaciela!
Ilekroć mu po burzach nadzieja zaświeci,
Tyle razy duch jego na skrzydłach wesela
Znowu na północ, znowu ku tobie uleci.

W Moskwie, 6 kwietnia 1829 roku.