Ta strona została przepisana.
Dzieci moje, myśli, słowa!
Czemuż z was się nie weselę?
Ach, bo dusza moja wdowa,
Dzieci wiele, — sierót wiele.
Mija wiosna, mija zima,
Mija pogoda i słota:
Nie przeminie żal pielgrzyma,
Bo on wdowiec i sierota.
