Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/471

Ta strona została przepisana.

Szkapa najdzielniejszego rumaka wyprzedzi,
Jeśli zamiast człowieka duch na szkapie siedzi.

11. NAUKI.

Nauki są lekarstwem, chlebem słowo Boże;
Kto ma zdrowy żołądek, bez lekarstw — żyć może.

12.

Szabla jest dla zabawy, lanca dla obawy,
Karabiny dla wrzawy, kosa do rozprawy.

13.

Wiele jest wrogów w Polsce, więcej traw na łąkach,
W twardej skórze wróg siedzi, twardszy jest groch w strąkach,
Mocne piersi u wroga, mocniejsza dębina.
Kośców, młocków i drwali więcej niż Moskali,
Kosiec był w Racławicach, młocnik w Belwederze,
Teraz drwalu czas tobie myśleć o siekierze.

14. Z BAADERA.

Grzech choćby najsilniejszy, skoro wydrzesz z łona,
Natychmiast przed oczyma spowiednika skona.
Jak drzewo, gdy mu ziemię obedrzesz z korzeni,
Choć silne, wkrótce uschnie od słońca promieni.

15. DZIEŁO.

Jeśli dzieło wymaga namyślań się długich,
Jeśli go nie dokonasz bez pomocy drugich.
Jeżeli wielu głupców już je rozpoczęło
Chcesz mieć czyste sumienie, porzuć takie dzieło!

16.

Gdzie szkoła sceniczników, poetów, śpiewaków?
Tam, gdzie orła i mrówek, bestyi i ptaków.
Ludzie, to tylko dobrze wykonać umiecie,
Czegoście się nie mogli nauczyć na świecie.

17.

Pewny mistrz już oddawna i prosi i radzi,
Ażebym się zaciągnął do jego czeladzi.