Ta strona została przepisana.
CCVIII
DO B. Z.[1]
Słowiczku mój! a leć a piej,
Na pożegnanie piej,
Wylanym łzom, spełnionym snom,
Skończonej piosnce twej!
Słowiczku mój! twe pióra zzuj,
Sokole skrzydła weź,
I w ostrzu szpon, zołoto-stron,
Dawidzki hymn tu nieś.
Bo wyszedł głos, i padł już los,
I tajne brzemie lat
Wydało płód! i stał się cud!
I rozraduje świat.
Paryż, 10 sierpnia 1841 roku.
- ↑
Do Bohdana Zaleskiego.
