Strona:PL Adam Mickiewicz - Poezje (1929).djvu/513

Ta strona została skorygowana.
CCXIV

URYWKI



1.  DRZEWO


Pisano w St. Germain
I z drzewa wysłużyło już zostać robakiem,
Już świeci się po wierzchu liściem niejednakiem,
Barwistą wróżbą liszki, wierzchołki jak różki
Bodzie w górę i liśćmi przebiera jak nóżki,
Gdy wiatr wionie, że nie wiesz, czy dziecko w kolebce,
Czy gąsienica, szybko macąca nogami,
Czy wąż etc ...



2.  WSŁUCHAĆ SIĘ W SZUM WÓD...


Wsłuchać się w szum wód głuchy, zimny i jednaki
I przez fale rozeznać myśl wód jak przez znaki,
Dać się unosić wiatrom, nie wiedzieć gdzie lotnym,
I zliczyć każdy dźwięk w ich ruchu kołowrotnym,
Wnurzyć się w łono rzeki z rybami...
Ich okiem niewzruszonem jak gwiazda...



3.  UCIEC Z DUSZĄ...


Uciec z duszą na listek i jak motyl
Szukać tam domku i gniazdeczka.