A jak się szczęśliwie zakończy powitanie To pierwsza kadrowa gwardyją zostanie. Ojda ojdadana kompanio kochana Nie masz to, jak pierwsza nie.
A więc piersi naprzód, podniesiona głowa, Bośmy przecież pierwsza kompania kadrowa. Ojda ojdadana kompanio kochana Niemasz to, jak pierwsza nie.
Wstąp bracie między strzelce, Gdy chcesz sią sławą skryć, (bis) Kompania godna wielce, Umierać z nią i żyć. Bo w strzeleckiem gronie Służba to nie żart — o nie. Bo w strzeleckiem gronie Służba to nie żart!
Dandysem był w Krakowie, Podbijał serca w mig. Poleżał w mokrym rowie, I cały szyk, gdzieś znikł. Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Człek mądry był, jak rabin, Na szczyt się wiedzy piął; Do ręki wziął karabin, A mądrość djabeł wziął. Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Kiedy cię serce boli, Lub duszę kryje mrok, Zbędziesz się „melankoli“ Ćwiczebny robiąc krok. Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Każdy porządny strzelec W bój idzie jak na bal, Zatańczy Moch wisielec, Gdy padnie rozkaz „Pal“! Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
By wynieść z pól zwycięstwo, Trza naprzód rwać jak chart. Trzeba mieć w duszy męstwo, Na ustach śmiech i żart. Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Wieje naprzód — z pieśnią — zuchu! A smutki jechał sęk, Ma człek gnić z dziurą w brzuchu Lepiejby z śmiechu pękł. Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Hej idą strzelcy Morowcy wielcy. Hej strzelcy, hej strzelcy, hej strzelcy, hej.
Siwe mundury Czerwone sznury. Hej strzelcy, hej strzelcy, hej strzelcy, hej.
- ↑
Pieśń powinna być śpiewana na melodię pieśni Jadą ułany (wg spisu treści).
