N. Kazi-Gireja, Lallemant і Beau — przekłady różnych autorów; Witterycha wiersze oryginalne; A. Grabowskiego zbiór wierszy p. t.: „La liro de la Esperantistoj — kolekto da versaĵoj, dr-a Kabe zbiór nowel wyłącznie polskich autorów, p. t. „Pola Antologio”. Wogóle z autorów polskich tłómaczeni byli na język Esperanto: Mickiewicz, Słowacki, Orzeszkowa, Prus, Konopnicka, Reymont, Niemojewski, Gomulicki, Junosza, Sieroszewski, Szymański, Tetmajer, Gawalewicz, Żeromski, Waśniewski, Meyet, Hajota, Sienkiewicz.
Z rozpraw naukowych wyszły oddzielnie: profesora Boirac’a o Monadologji Leibnitza, Dąbrowskiego rozprawa matematyczna, J. F. Khuna o Janie Husie (Majstro Jan Hus), dra P. Rodet przekład znanej książki profesora Fournier: „A mes fils quand ils auront vingt ans.” (Por niaj filoj kiam ili estos dekok jaraj); S. Poliańskiego i dra Villareal — broszury treści technicznej; Raoula Bricarda: terminologja matematyczna;
Anatomia Vortaro — opracowany przez grupę lekarzy pod kierunkiem prof. C. Bouchard i t. d.
Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/77
Ta strona została uwierzytelniona.
