Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/158

skiego zatwierdzenia, koleją instancyj. W wypadku, kiedy potrzeba ustanowić monopol w mieście, np. na urządzenie tramwajów, lub na wyłączne prawo prowadzenia przez pewien oznaczony czas jakichkolwiek robót, za uiszczeniem odpowiedniej opłaty na rzecz miasta, należy również przejść tę drogę.
 Warszawa, zdawałoby się, znajduje się w najdogodniejszych warunkach, raz dla tego, że podlega bezpośrednio ministeryum spraw wewnętrznych i głównemu naczelnikowi kraju, a po drugie dlatego, że magistrat miejski warszawski posiada prawa rządów gubernialnych, o ile się tyczy spraw miejskich. W rzeczywistości jednak położenie to wcale nie do pozazdroszczenia. Magistrat miasta Warszawy ma prawo wydawać bez pozwolenia władzy wyższej i bez licytacyi 150 rubli i w granicach tej sumy zamyka się swobodna dyspozycya ze strony warszawskiego zarządu miejskiego. Poza tem magistratowi, na równi z rządami gubernialnymi wolno prowadzić roboty i dostawy miejskie — w razie nieudania się licytacyi sposobem gospodarczym — na sumę do 1.000 rubli; zatwierdzać licytacye do 5.000 rb., z warunkiem jednak, że licytacya do 10.000 rubli będzie podana do zatwierdzenia głównego naczelnika kraju.
 W tak wielkim jednak mieście, jak Warszawa, przedsięwzięcia na rb. 150, a nawet 1.000 nie mają znaczenia i dotyczą rzeczy mało ważnych. Wszelkie budowle, ulepszenia i roboty przy brukach, bulwarach, trotuarach, ogrodach, skwerach i t. p., nawet zwykłe remonty i poprawki w jakimkolwiek przedmiocie — przewyższają zwykle sumę 1.000 rubli i wymagają o wiele znaczniejszych wydatków. Wobec tego przyznane magistratowi m. Warszawy prawa nie ratują go od długiej pisaniny i skomplikowanych przedstawień we wszelkiego rodzaju błachych nawet kwestyach.
 Właściwie ratuje sytuacyę budżet roczny, ponieważ roboty i ulepszenia, wniesione do zatwierdzonego przez ministeryum budżetu, ulegają wykonaniu na mocy rozporządzeń