Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/164

Ta strona została uwierzytelniona.

władz gubernialnych, lub warszawskiego generał-gubernatora; ministerium zatwierdza i tym sposobem sprawa postępuje naprzód, chociaż o opiece nad biednymi niema wzmianki w przepisach obowiązujących. Tąż drogą Warszawa utrzymuje ze środków miejskich tak zwany szpital zapasowy i zakład, gdzie leczą osoby, ukąszone przez wściekłe zwierzęta. W tej drodze również w roku zeszłym, na mocy rozporządzenia naczelnika kraju, miasto Warszawa otworzyło w najętym wprawdzie lokalu maleńkie muzeum starych obrazów, pozostałych po dawno zamkniętej szkole sztuk pięknych, za pomocą wniesionego do budżetu miejskiego rozchodu za komorne i utrzymanie muzeum.
Kiedy przyszło do urządzenia w Warszawie wodociągów i kanalizacyi, b. prezydent miasta Starynkiewicz, zwrócił się przedewszystkiem do ludności i po uzyskaniu stosownego cesarskiego pozwolenia, zebrał komitet kanalizacyjny, zapraszając do niego przeważnie siły od społeczeństwa. Następstwem kanalizacyi była nieunikniona w tym wypadku przeróbka trotuarów i bruków w całem mieście, co dodało mu wiele czystości i porządku.
Tym też sposobem, na zasadzie cesarskiego rozporządzenia, powstał w Warszawie komitet plantacyjny, złożony z sił społecznych, dla nadzorowania ogrodników miejskich i plantacyj, jak również dla ozdabiania drzewami szerszych ulic, który to komitet niemało przyczynił się do upiększenia miasta i wytworzenia w niem lepszych warunków hygienicznych. Dzięki tego rodzaju usiłowaniom, przedsięwziętym poza przepisami obowiązującymi, Warszawa zawdzięcza pozór współczesnego miasta, jaki otrzymała w ciągu dwu ostatnich dziesiątków lat, w innych jednak miastach kraju strona zewnętrzna przedstawia obraz wcale nieponętny. Jeśli już mowa o postępach Warszawy, niepodobna nie wspomnieć jednocześnie o zasługach wyjątkowej osobistości, mianowicie — byłego prezydenta Warszawy, Starynkiewicza, którego dzia-