Jest to faktem uznanym i niezaprzeczonym, że Rosya przedstawia wielkie państwo, bardzo silnie scentralizowane. Jednakże idea decentralizacyi nie jest mu obcą, przed czterdziestu laty uczyniono w tym kierunku wyłom, który zasługuje na zaznaczenie.
Po nieszczęśliwej wojnie krymskiej, podniecone przez klęskę uczucia narodowe domagały się reform, aby wzmocnić organizm państwa i odzyskać wpływ i stanowisko, które chwilowo były stracone. Nastąpiły wtedy trzy reformy:
1-o. Zniesienie poddaństwa i wyzwolenie chłopów w r. 1861.
2-o. Reforma sądowa z sądami niezależnymi i niezmienialnością sędziów w r. 1866.
3-o. Wreszcie pomyślano o trzeciej reformie, o reformie administracyjnej, o dopuszczeniu ludności do udziału w rządzie krajowym.
Tę ostatnią reformę wykonano za pomocą dwóch ustaw, jednej z r. 1864, która dotyczyła prowincyj, drugiej z r. 1870, która dotyczyła miast. W chwili wprowadzenia tej reformy, społeczeństwo nie brało żadnego udziału w administracyi kra-
Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/166
Ta strona została uwierzytelniona.
Na posiedzeniu kongresu w kwestyi decentralizacyi i instytucyj lokalnych, urządzonego w r. 1904 w Paryżu przez towarzystwo ekonomii społecznej. Dnia 2 Czerwca 1904 r.
(Idea decentralizacyi w Rosyi).
(Tłomaczenie z francuskiego).
