Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/174

jak wszelkie inne pod przybraną nazwą działające, naprzykład Wulkan, Union etc., gdzie ani jeden z przedstawicieli nie nosi podobnego nazwiska. Słowem, Meciszewski, kreśląc wyrazy: Wanda Zagrabińska, podpisywał firmę, nie zaś swoją żonę.
 Mogłaby oczywiście powstać kwestya, czy Meciszewski miał prawo podpisywania tej firmy, zdaje się przecież, że wobec wyjaśnionych szczegółów sprawy żadnej wątpliwości w tej mierze być nie może. Magazyn został otwarty na kilka tygodni przed ślubem Meciszewskich, pod nazwiskiem ówczesnem Meciszewskiej, z powodu przeszkód administracyjnych. Meciszewskiemu, jako byłemu emigrantowi, nie chciano pozwolić na utrzymywanie maszyn do litografii, takie maszyny w składzie materyałów piśmiennych były konieczne i dlatego magazyn został otworzony pod firmą narzeczonej, która jednocześnie dała Meciszewskiemu stosowną plenipotencyę (pod datą 18 maja 1879 r.) do prowadzenia handlu. Jakkolwiek w tej plenipotencyi niema wzmianki o podpisywaniu firmy, gdy jednak nadawała ona Meciszewskiemu prawo do prowadzenia handlu wedle własnego uznania, bez jakiegokolwiek ograniczenia, to w takiem upoważnieniu tkwiło już niewątpliwie podpisywanie firmy, bez czego interesem kierować nie byłoby można. Co więcej, wedle własnego zeznania, jakie Wanda Meciszewska podczas śledstwa sądowego złożyła, magazyn był założony przez Meciszewskiego i dla niego, Meciszewska nie wtrącała się do niczego, właścicielem magazynu był sam Meciszewski, który też miał prawo swobodnego rozporządzania firmą.
 Tak patrzył na sprawę sam Meciszewski, tak patrzyło otoczenie i tak patrzyli ludzie, którzy wchodzili z nim w stosunki. Zeznania świadków Winiarskiego, Burowa i innych stwierdzają to najzupełniej, podpisy zaś firmy, położone na wekslach, stanowią nowy w tej mierze dowód. W tych podpisach nie masz zmiany, ani ręki, ani charakteru; oba podpisy: Stefan Meciszewski i Wanda Zagrabińska kładzione są wszędzie, jak to widać z pierwszego rzutu oka, tą samą ręką