Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/178

razem na rb. 1.800, z poręczeniem bardzo solidnego człowieka Stanisława Winiarskiego za 3 ostatnie weksle, czyli za połowę długu, a w zamian za to otrzymał od Nordwinda gotowizną rb. 976. Nordwind nie zaprzecza, że dał Meciszewskiemu tylko rb. 976, dla nadania zaś prawnego charakteru stosunkowi objaśnia, jakoby na rachunek pozostałych 824 rb. zwrócił inne weksle Meciszewskiego z żyrem Gallego, czemu Meciszewski kategorycznie zaprzeczył. Że objaśnienie Nordwinda nie było zgodne z prawdą, okazało się to z innych okoliczności, które ustaliły, że weksle z żyrem Gallego nie zostały oddane i że Meciszewski w dalszym ciągu pozostawał dłużnikiem z tytułu tych weksli. Z chwilą zawarcia umowy co do rubli 1.800, Meciszewski stosownie do układu, płacił Nordwindowi po rb. 5 dziennie na rachunek sumy rb. 1.800, a nadto po rb. 4 dziennie na poczet dawniejszych weksli, które według objaśnienia Nordwinda miały być umorzone. Kwity Nordwinda i jego szwagra Machonbauma dowodzą, że takie codzienne wypłaty miały miejsce, co zresztą wprost przyznane zostało przez świadka Machonbauma.
 Tym sposobem Meciszewski, wydawszy weksli na 1.800 rubli, a otrzymawszy jedynie rb. 976, zobowiązał się zapłacić tytułem procentu 824 rb. Dług miał być zapłacony w ciągu roku, jak powiedziałem wyżej, po 5 rb. dziennie. Gdyby należność przypadała do pokrycia po upływie roku, doliczone procenta wyobrażałyby 85 od sta, ale spłacanie po rubli 5, poczynając od dnia następnego po zawarciu umowy zmienia rachunek do niepoznania. Od pierwszych rb. 5, które ulegały zapłacie po upływie doby, owe 85% pobrane zostały za jeden dzień, od drugich za 2 dni, od trzecich za 3 dni i t. d., a dopiero od ostatnich 5 rb. pobrane zostały za 360 dni, czyli prawie za cały rok. Zatem policzono nie 85%, ale nieskończenie razy wiele więcej. Wzmianka o roku, w ciągu którego dług miał być pokryty, maskowała ohydny wyzysk, jaki tutaj niewątpliwie miał miejsce.
 Jak wspomniałem na rachunek tego stosunku Meciszewski