Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/210

Ta strona została uwierzytelniona.
Obrona przed senatem w Petersburgu w sprawie sukcesorów Józefa Więczkowskiego o testament.
(Tłomaczenie z rosyjskiego).


Zmarły bezpotomnie właściciel dóbr ziemskich Rożniszewa i Anielina w guberni radomskiej, Józef Więczkowski, pozostawił testament, mocą którego poczynił różne zapisy na cele dobroczynne, przyczem przeznaczył sumę 300.000 złotych, czyli rb. 45.000 pod dożywocie pozostałej po nim wdowy. Co do tej ostatniej sumy, zmarły orzekł, że po ustaniu dożywocia egzekutorowie jego testamentu rzeczoną sumą zarządzą. Nadto na wypadek, gdyby ponad uczynione zapisy i powyżej wspomnianą sumę rb. 45.000 okazała się jaka reszta, takową również oddał do dyspozycyi egzekutorów testamentu z tą wzmianką, że egzekutorowie rozdzielą ją na szpitale, instytuta, towarzystwa nauk, jak będą za najpożyteczniejsze uważali.
W trzy miesiące po śmierci Więczkowskiego egzekutorowie testamentu, nie czekając na likwidacyę spadku, aktem z d. 7 (19) maja 1865 roku, z sum oddanych do ich rozporządzenia, przeznaczyli rb. 6.000 dla szpitala św. Kazimierza w Radomiu, resztę zaś na fundusz publiczny edukacyjny powiatu radomskiego dla wydawania stypendiów uczniom biednym w szkołach powiatu radomskiego, przelewając opiekę nad funduszem na trybunał cywilny w Radomiu, zaś rozdawanie stypendiów na kolegium, złożone z nauczycieli przy