Przed przystąpieniem do odpowiedzi na wywody prawne przeciwników i do wykazania ich bezpodstawności, uważam za konieczne wyjaśnić bliżej szczegóły faktyczne, stanowiące tło niniejszej sprawy. Przedewszystkiem muszę zwrócić uwagę, że zmarły Zagórski niezależnie od dóbr Krężnica Okrągła, w guberni lubelskiej i kapitałów, o które toczy się niniejszy proces, posiadał jeszcze majątek ziemski w guberni wołyńskiej, który na zasadzie oddzielnego, stojącego poza obecnym sporem, testamentu z dnia 6 września 1893 roku zapisał biorącemu udział w tej sprawie Janowi Zagórskiemu, jakoteż niewielki dom w Warszawie, który kodycylem z dnia 17 sierpnia 1892 r. przeznaczył synowi rzeczonego Jana Juliuszowi Zagórskiemu, co wszystko, jako zapisy szczególne przez nikogo zakwestyonowane nie zostało, jakkolwiek kodycyl sam ulega dyskusyi w procesie. Wydzielenie dóbr na Wołyniu z całości majątku i przelew tych dóbr w drodze oddzielnego rozporządzenia na kilkanaście miesięcy przed śmiercią na rzecz Jana Zagórskiego, przy oddaniu domu w Warszawie dla jego syna, stanowi fakt ważny, który, jak się w dalszym ciągu przekonamy, nie pozostaje bez wpływu na ocenianie rozporządzeń testamentowych zmarłego, będących przedmiotem sporu. Fakt ten należy zatrzymać dobrze w pamięci.
