i wydziałów wogóle, następnie zaś instrukcye szczegółowe dla wydziałów, jako kierujących oddzielnymi działami w czynnościach towarzystwa. Instrukcya ogólna obejmująca 87 paragrafów już w r. 1895 była przygotowaną i stosownie do przepisów ustawy w pierwszych dniach stycznia 1896 roku przez ogólne zebranie potwierdzoną. Instrukcyą tę zarząd uzupełnił szczegółowymi regulaminami dla kasy i dla komisyi rewizyjnej, które w tejże drodze potwierdzenie pozyskały.
W celu sporządzenia projektów instrukcyi wydziałowych, zarząd wysadził odpowiednią ilość komisyj. Do składu tychże oprócz członków ze strony zarządu, weszli przedstawiciele wydziałów, głównie prezesowie i viceprezesowie, przy pomocy których instrukcye ułożone zostały. Większość tych instrukcyj po przejściu przez zarząd otrzymała potwierdzenie na ogólnem zebraniu; niektóre oczekują na takie potwierdzenie.
W związku z instrukcyami i w naturalnym następstwie poruszonej sprawy ujęcia pracy w systematyczne ramy, stanęła kwestya uporządkowania rachunkowości, której niedostatki od dłuższego czasu domagały się poprawy. Zarząd wychodził z tej zasady, że wielka instytucya dobroczynna posiada swoją stronę finansową, bez należytego uregulowania której trudno spodziewać się postępu i rozwoju. Równocześnie też z rozpoczętemi pracami instrukcyjnemi dokonaną została z czynnym udziałem prezesa wydziału rachuby reforma rachunkowości towarzystwa, przy zaprowadzeniu stosownych zmian w książkach i formularzach rachunkowych.
W następstwie tych zarządzeń przyszły zmiany w sposobie układania budżetu i rocznego sprawozdania, które sprawiły, że budżety i sprawozdania za ostatnie lata odznaczają się jasnością i prostotą, jaka cechować powinna należycie obmyślane wypracowania. Zmiana sposobu układania budżetu i sprawozdania znajdowała usprawiedliwienie jeszcze i w tej okoliczności, że dawniejszy system sprawozdania i budżetu nie odpowiadał już obecnej potrzebie.
Strona:PL Adolf Suligowski - Z Ciężkich Lat.djvu/34
Ta strona została uwierzytelniona.