Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 058.jpeg

Ta strona została skorygowana.

niemiecku ojczyznę u podeszew noszą, a za zapłatę poszliby do piekła służyć Mefistofelowi. Ci panowie nie szanują opinii narodowej, z lekceważeniem o niej mówią, potrzeby i poglądy narodowe nazywają przesądami a ubrawszy się w płaszczyk kosmopolity najczęściej moskwicieją. Wielu z nich pożeniło się tutaj i dało początek moskiewskim rodzinom z polskiemi nazwiskami. Zły Polak jest zawsze i złym człowiekiem, oni też i na urzędach swoich nie są czyści a dla miejscowej ludności nic dobrego nie robią. Wspomniawszy o tych ladaco Polakach urzędnikach, powiedzieć powinienem, że są Polacy urzędnicy pod każdym względem zasługujący na szacunek narodu, którzy godnie reprezentują charakter Polski i pożytecznie działają dla oświaty i cywilizacyi tych krain. Ci sprawili, iż opinia miejscowa korzystnie wyraża się o wszystkich Polakach urzędnikach.
Wspominałem już o moim zamiarze wyszukiwania śladów polskich, które z powodu niewoli naszej ojczyzny, po całym świecie na drogach i ścieżkach wszystkich krajów oznaczyły się. Dla tej to przyczyny, nie charakteryzując osób, wymieniam nazwiska Polaków urzędników i oficerów w Zabajkalu i w gradonaczelstwie kiachtińskiem służących. Może te nazwiska nie wiele obchodzą powszechność naszą, wszakże ci, którzy pilnie obserwują rozchodzenie się elementu polskiego po świecie, prostego spisu nazwisk nie pominą obojętnie.
Za Bajkałem w cywilnej służbie znajdują się obecnie następni Polacy: Aleksander Despot-Zenowicz, skazany przez jenerał-gubernatora Moskwy Zakrewskiego na służbę na wygnaniu; Ludwik Brynk, przyjechał do ojca wygnańca; Winnicki; Jan Popławski; Ludomir Malecki, syn znanej autorki Wandy Maleckiej[1]; Hektor Bildziukiewicz, a prócz tych: Stocki, Staniszewski, Barszewski, Janowicz, Bolesław Egert, Komorowicz, Boratyński, Butkiewicz, Wojciech Siemaszkiewicz, hrabia Plater (umarł niedawno i zostawił po sobie rosyjską familię) i inni.

  1. Wanda z Frizów Malecka, wdowa po audytorze wojsk polskich, zmarła w 60. roku życia w Warszawie dnia 23. października 1860. r. Ona i mąż jej dobrze zasłużyli się krajowi.