Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 164.jpeg

Ta strona została przepisana.

a okryte są cieniem gałęzi modrzewiowych, jak baldachin nad niemi rozpostartych. Ścianę tę skalną, znajdującą się na lewym brzegu Szyłki, przerywa ujście potoku Łurgikanu, który huczy w głębokiej, zagajonej dolince. Przy samem ujściu na górze wznoszą się budynki Ekaterińskiej kopalni (rudnika), wszystkie w ruinie. Rzadko miejsce w tak pięknem położeniu napotkać można: ściśnięte skałami, opasane borem, z boku ma szemrzący strumyk, przed sobą szeroką rzekę i wspaniały widok na góry i dolinę; a jaka cisza i samotność tu osiadła? W takiem miejscu rozrzucona kopalnia prawdziwego artystę zachęcić może do rysowania. Z ogromnej góry wznoszącej się nad Łurgikanem wydobywano rudę ołowiano-srebrną pośledniego gatunku zwaną ochrą, zmieszaną z żelazem. Rudy przechodzą przez skałę dolomitowo-wapienną i pokłady krzemieni. Z tej kopalni wozili rudę do przetopienia do huty w Szyłce, lecz od czasu (1852. r.) zarzucona srebrnego hutnictwa, Ekaterińska kopalnia została zarzuconą i codzień bardziej niszczeje i zasypuje się.[1] Lazaret dla aresztantów i górników już zupełnie

  1. Kopalnia Ekaterińska odkrytą została w roku 1775. W peryodzie od 1830, do 1850. r. włącznie, wydobyło z niej 1,812.954 pudów rudy; ta masa zawierała w sobie srebra 386 pudów 30 funtów i 301/8 zołotników, a ołowiu 73,635 pudów i 21 funtów. W roku 1850 pud rudy zawierał w sobie ¾ zołotnika srebra i 1½ funta ołowiu. Górnictwo nerczyńskie dzieli się na Okręgi, okręgi zaś na dystancye. W szyłkińskiej dystancyi, prócz Ekaterińskiej znajdują się następne kopalnie: 2) Nowo Szyłkińska (rudnik); w niej od 1830. do 1850. r. wydobyto 152,087 pudów rudy, w której było srebra 36 pudów, 14 funtów, 17 zołotników, a ołowiu 6,810 pudów, 25½ funtów. W pudzie rudy z 1850. roku, było srebra ¾ zołotników i 1½ funta ołowiu. 3) Staro Szyłkińska (kopalnia); w r. 1845 w pudzie ztąd dobytej rudy srebra było 1,51 zołotników, a ołowiu 3,6 funtów. 4) ZacnodniaS zachta przy Ekaterińskiej kopalni dostarczała rudy mającej w 1830. r. w pudzie ¾ zołotników srebra i 1½ funta ołowiu. 5) Michajłowska kopalnia (priisk) dostarczała rudy takiegoż jak i poprzednia bogactwa. 6) Konstantynowska takąż rudę posiada. 7) Ananińska i 8) Panfiłowskie roboty dostarczały rud tegoż samego gatunku co i poprzednie kopalnie, wszystkie zaś razem kopalnie szyłkińskiej dystancyi dostarczyły w dwudziestoletnim peryodzie rudy 1,981.366 pudów, a srebra 431 pudów, 6 funtów, 853/9 zołotników, a ołowiu 82,078 pudów, 39 funtów. Prócz wyżej wymienionych w tej dystancyi znajdują się jeszcze następne kopalnie, w których roboty prowadzono po kilkanaście lat, a w niektórych po rozpoczęciu natychmiast porzucono: 9) Łurgikańska kopalnia (rudnik). 10) Bogaczyńska i Aleksandrowska. 11) Czałbuczyńska (priisk). 12) Wtoromaugidajska (priisk). 13) Tigańska. 14) Wierchnio-uktyczeńska. 15) Krestowska, dostarczyła w 1777. r.