Eumenidy — dosł. „Przychylne“ oznaczają właściwie Erynje. Ateńczycy dla uniknięcia strasznego słowa „Erynje“ nazywali te bóstwa Eumenidami.
Str. 6, w. 2: modlitwa ma idzie ku Ziemi, ku prawieszczce. — Pierwotnie tylko Matka-Ziemia umiała przepowiadać przyszłość i do niej też należała wyrocznia delficka.
Str. 6, w. 2: potem cześć Temidzie. — Temida, bogini sprawiedliwości, córka Ziemi.
Str. 6, w. 5, 6: trzeci pokłon., córce Ziemi, Tytanów latorośli, Fojbie. — Fojba była matką Latony, której synem był Apollo.
Str. 6, w. 9: Fojbos — Apollo.
Str. 6, w. 10: od jeziora, co śród opok leży delijskich — według podania Apollo urodził się na wyspie Delos.
Str. 6, w. 10: do Pallady przypłynął wybrzeży — do Attyki.
Str. 6, w. 11: w dzierżawy Parnasu — do Delf.
Str. 6, w. 14: Hefajstos — bóg ognia, patron kowali.
Str. 6, w. 19: Loksyjasz — Apollo.
Str. 7, w. 21: Pallada — Atene, bogini mądrości.
Str. 7, w. 23: i nimfy, w korycyjskich skałach skryte władztwo mające — właściwie w korycyjskiej jaskini w południowej stronie Parnasu.
Str. 7, w. 25: Bromios — Dionizos, Bakchus.
Str. 7, w. 27: Penteus — mityczny król Teb, który sprzeciwiał się zaprowadzeniu kultu Dionizosa; rozgniewany bóg straszliwie go za to ukarał; mianowicie matka jego, Agawa,
Strona:PL Ajschylos - Oresteja III Święto pojednania.djvu/50
Ta strona została przepisana.
OBJAŚNIENIA.