Strona:PL Ajschylos - Oresteja III Święto pojednania.djvu/55

 Str. 33, w. 782, 783: jeżeli mych uwag nie zmąci ktoś z obywateli zbędnemi dodatkami. — Starożytni starali się utrzymywać dawne prawa bez zmian, sądząc, iż prawa nadane są przez bogów, ludzkie zaś dodatki mogą je tylko zniekształcić.
 Str. 34, w. 794: Scyci — barbarzyńskie plemię na północy półwyspu Bałkańskiego.
 Str. 34, w. 795: kraje Pelopsowe. — Pelops, założyciel dynastji Atrydów, mitycznych królów Argosu i Sparty. Kraje Pelopsowe — Peloponez.
 Str. 34, w. 801, 802: kamyki te weźcie do ręki i głosujcie. — Głosowano zapomocą kamyków, które się kładło do dwóch urn: w jedną urnę kładli ci, którzy głosowali za potępieniem, w drugą ci, którzy głosowali za uniewinnieniem oskarżonego.
 Str. 35, w. 816: podobnie postąpiłeś w domu Feresowym: od śmierci-ś kazał Mojrom wybawiać człowieka. — Apollo, chcąc się odwdzięczyć za pewne przysługi królowi Admetowi, synowi Feresa, postanowił, iż Admet uniknie śmierci, o ile znajdzie się istota ludzka, która, gdy przyjdzie jego pora, umrze zamiast niego. Taka istota znalazła się — była to jego żona Alcestis.
 Str. 35, w. 821: prastare boginie — Mojry, boginie przeznaczenia.
 Str. 36, w. 852, 853: ten największy pomiędzy wielkimi zbawcami — Zeus.
 Str. 36, w. 860—, 862: a choć mnie w swem ślepem pomroczu grób pogrzebie, jeszcze-ć swej potęgi użyję przeciw śmiałkom. — Dusza zmarłego, szczególnie króla, po śmierci osiąga nową, nadnaturalną potęgę. Z kultu takich zmarłych wyłoniła się wiara w herosów. Herosowie albo pomagają w walkach, i wtedy garść bohaterów może zwyciężyć całe wojsko, lub też mogą nasłać na wojsko strach, złamać jego męstwo. Dlatego też przed każdą wyprawą starano się przedewszystkiem o zjednanie łaski herosów. Zwycięstwo np. pod Maratonem im przypisywano. Cały