Strona:PL Ajschylos - Oresteja II Ofiary.djvu/58

stanie pomszczona. Dusza zachowuje pamięć, pamięta swą krzywdę, żąda zemsty i nie zazna ukojenia, dopóki krew zabójcy nie zwilży ziemi. Tymczasem, wysyła straszne sny, mary senne, które dręczą zabójcę zapowiedzią zemsty.
 Str. 9, w. 6: i tu mnie ona śle — Klitajmestra sądzi, że darami przebłaga zagniewaną duszę Agamemnona.
 Str. 10, w. 8: i mord o pomstę woła z przesiąkłej krwią głębiny — Krew niewinnie przelana wywołuje boginie-mścicielki, Erynje, mieszkające w głębi ziemi, w Hadesie.
 Str. 13, w. 2: lecz Hermes, ci przychylny, dotrze z prośby twemi — Hermes Psychopompos jest pośrednikiem pomiędzy światem żyjących i światem zmarłych.
 Str. 13, w. 6: my czekać będziemy znaku w milczącej pokorze — U starożytnych każdy obrządek religijny, każda modlitwa musiała się odbywać w pobożnej ciszy; obecni zachowywali korne milczenie, gdyż nie wporę powiedziane słowo mogło mieć znaczenie złowróżbne.
 Str. 13, w. 11: o łaskę Ziemi proszę — Matka Ziemia, wielka bogini, rodzicielka wszystkiego, co żyje.
 Str. 14, w. 11: na grób, gdzie on drzemie, pan i władca mój — Duch zmarłego tylko drzemie w mogile i słyszy prośby i modlitwy. Jako bliski bogom podziemnym, jest potężny i może być sprzymierzeńcem w dziele zemsty.
 Str. 18, w. 13, 14: srogo poświęcili mą siostrę — Ifigenję, którą własny ojciec, Agamemnon, złożył w ofierze Artemidzie.
 Str, 19, w. 12: potężne Loksyjasza nie zdradzą wyrocznie — Loksjasz — Apollo.
 Str. 20, w. 20: Mojry — boginie przeznaczenia.
 Str. 21, w. 1: płomieni żrących ostry ząb — płomienie stosu, na którym się pali ciało zmarłego.
 Str. 21, w. 20: licyjskim — trojańskim.
 Str. 21, w. 28, 29: zasiada razem władny król, tak jako wówczas, kiedy, żyw — Wśród zmarłych każdy zajmuje się tem, czem zajmował się za życia.