Strona:PL Ajschylos - Prometeusz skowany.djvu/52

Ta strona została uwierzytelniona.
OBJAŚNIENIA.

Str. 6, w. 2: Hefajstos — syn Zeusa, bóg ognia.
Str. 6, w. 2: Kratos i Bia — uosobienia gwałtu i przemocy (kratos po grecku znaczy siła, bia — przemoc).
Str. 6, w. 15: krewne przybić plemię. — Prometeusz jest przez matkę swoją, Temidę, wnukiem Uranosa, pierwszego władcy świata, którego prawnukiem jest Hefajstos.
Str. 6, w. 18-19: o ty, wielkoduszny Temidy prawej synu. — Prometeuszu.
Str. 7, w. 24: o, jakiż wstyd uczuwam do swego rzemiosła! — Hefajstos jest patronem sztuki kowalskiej; przedstawiano go jako boga-kowala.
Str. 9, w. 19: przemyślnikiem zwali cię bogowie. — „Prometheus" znaczy po grecku: myślący naprzód, przezorny, przemyślnik.
Str. 10, w. 10: ten nieśmiertelnych hufców młody wódz. — Zeus. Według podania, za pradawnych czasów panował nad światem Kronos wraz z tytanami; syn jego, Zeus, pozbawił go władzy i zaczął nowe rządy bogów. Tragedja Prometeusza rozgrywa się wkrótce po objęciu władzy przez Zeusa.
Str. 10, w. 14: widzę, co się stanie. — Prometeusz ma dar proroczy jako tytan, syn Matki-Ziemi, która wie wszystko, co będzie.
Str. 11, w. 9: chór Oceanid. — Oceanidy, córki tytana Oceanosa; im gleba zawdzięcza swą urodzajność, rolnik — bogactwo. Liczba ich była nieokreślona, wspominano je zawsze w liczbie mnogiej. Jako córki tytana i jako boginie łagodne i dobrotliwe, przychodzą pocieszyć tytana Prometeusza w jego nieszczęściu. Przybywają na skrzydlatym wozie.