Strona:PL Aleksander Brückner-Psałterze polskie do połowy XVI wieku 59.jpeg

Ta strona została przepisana.

4. Obroćsię panie y wyrwi duszę moię, zbáwionego mie vczyń dla miłosiierdźia twego.

5. Jże nie iest w smierći ienże pámiętnik byłby ná cię á w piekle kto spowiádać sie będźie tobie.
6. Robiłem w łkániu moiem, vmywáć będę prżeż wszytki noci łoże moie z łzámi moiemi pościel moię zmaczam.
7. Zamęciło się od gniewu oko moie. stárzałem sie miedźi wszytkimi nieprzyiaćielmi moimi.
8. Odstąpcie odemnie wszytci ktorzi czynicie złość, iże wysłuchał pan głos płáczu moiego.
9. Wysłuchał pan proźbę moię pan modlitwę moię przyiął.
10. Niechaysie sromáią y zásmącaią nagle wszytci nieprzyiaciele moij, niechay sie nawrocą y sromáią bárzo rychło.

Obroći sie pánie a wyrwi dussę moię, zbaw mie dla miłosierdzia twego.

Abowiem nie iest wsmierći, ktoby pámiętał ciebie á w piekle kto sie tobie spowiedáć będźie.
Prácowałem wstękaniu moim: będę vmywał po wssytki nocy łoże moie, łzámi moimi pościel swoię pokropię (stratum meum).
Zasmąćiło sie od popędliwosci oko moie, zastarzałem sie miedzy wssemi n. m.
Odstępcie o. wssytcy ktorzy czynicie niepráwoźć, bowiem w. p. g. p. mego.
W. p. itd.
Zápłoną (?starte) sie y zásmącą sie prętko wssytcy n. moi, obrocą sie v zápłoną sie bárzo rychło.

Psalm 31 przytaczamy w brzmieniu wydania 1532 r.; w nawiasach są odmianki Modlitewnika:
Bogosłáwieni ktorych (błogosłáwieni ktorym) odpuszcżone (odpussczony) są złośći (nieprawosći) i (á) ktorych przykryte (zákryty) są grzechy.
Bogoslawiony (bł.) mąż ktoremu niepołożył pan grzechu pan nie policzał zá grzech), áni iest w duchu iego lśćiwość (zdrádá; łźywosci Wróbl).
Iże milcżałem (Iżem milczał), zástárzały sie są (niema są) kosći moie, gdy wołałem (gdym wołał) przez cały dźięń.
Iże (abowiem) we dnie y wnoci vciążona iest (vciążyłá sie) nádemną ręka twoiá, náwrocon iestem w nędźi moiey, kiedy przekłotá bywá żyłá chrziptowa (náwroćiłem sie w n. m. gdim był kłot tarnemdum configitur spina; gdy mnie gryzie z grzechów samnienie moie Wróbl; gdy sie zyjdzie tarn. flor.; gdy sie skurcza żyła chrzeptowa puł. jak krak.).
Grzech moy znáiomy tobie vcżyniłem (wiádomym tobie uczynił) y (a) niespráwiedliwośći moiey nie skryłem (od ciebiem nie zakrył, dodane).