Strona:PL Aleksander Brückner-Psałterze polskie do połowy XVI wieku 64.jpeg

 Znaczniejsze bywają różnice w psalmach, poprzedzających litanię, gdzie Tarcza sadzi się nieraz formalnie na osobliwsze, psałterzom polskim nieznane słowa. Wymienimy te i inne. W ps. 21 w krak. w 1 wierszu opuszczone przez nieuwagę czemuś mię; 3 przebywasz krak. — mieszkasz Tarcza, zachowująca głupość, którą krak. często niemadrością zastępuje; 6 zatrzymał krak. wyjątkowo ganiebnmość ludską (Tarcza ma zwykłe pohańbienie); zamiast brzucha krak. daje Tarcza żywot; zgoda znaczna, np. w. 12 ogárnęli mię cielców wiele, bykowie tłuści obśiedli mię, ale nie otworzyli vstá krak., lecz rozdziewili Tarcza; w. 15 iáko wosk potniąci kr., rospothniewaiączy Ta.; 18 przekopali ręce kr. — zdziurkowali Ta.; 19 na rucho moie puścili los kr. — na suknię moię miotali losy Ta.; dla familiae gentium ma krak. jeszcze czeladź pogánów, ale Tarcza rodzaie ludzkie. W ps. 54. 9 precipita zrzući krak. potręć Tarcza; dolus tam lściwosć, w Ta. zdrada, podóbnie niżej lściwi i zdradliwi się mieniają; unanimis iedney woli kr., jednotliwy Tár. (lubująca się i w innych przymiotnikach, np. psi zgromadni T. = psow wiele krak.); contaminaverunt testamentum eius pokaláli zakon iego krak. = pomazali testament iego Tar. Nareszcie w 68 infixus sum in limo profundi vwiązłem w błoćie głębokosći krak. puł. — wpoionem iest w gilie głębokim Tar., następny wiersz zgadza się dosłownie, ale 4 laboravi clamans rauce facte sunt fauces mec robiłem wołaiąc omieniało gárdło moie (przestawka z oniemiało) krak. — praczowałem wołaiączy ochrapliwe stały sie są vsta moie Tar.; w. 11 cudzv vcżyniłem sie bráćiey moiey krak. wedle dawnego tekstu, ale Tar. opczym stałem sie bratem mogim; 12 zelus comcdit me, kąsa mie Tar. niefortunnie; 15 in porta we wroćiech kr., w ffbrcie Tar.; 16 beneplaciti dobrej lubosći kr. (zawsze tak, dosłownie a źle) — dobrego polubienia Tar. nie lepiej; i znowu zgoda zupełna np. wyrwi mie z błotá bych (abych Ta.) nie ulgnął (zamiast dawniejszego uginał), lecz w. 19 neque urgeat super me puteus os suum y niechay zátwarzá (zamiast niezatwarza, ani zatwarza puł.) nádemną doi (jama puł.) vst moich krak. — a niechay na mię nie przypiera studnia vst swogich (naoczny dowód, jak nowsi starali się zachować czy wstawić dosłownie zwrot wulgaty), podobnie poprawiła Tarcza w. 23 tu scis improperium meum et confusionem meam et reverenciam meam. krak. jak puł. flor. i czeskie (z wyjątkiem podiebradzkiego) czytały widocznie irreverentiam, bo tłumaczą wszystkie: ty wiesz łáiánie moie y gańbę moię y srornotę moię (krak., dosłownie taksamo puł., srornotę... sromanie flor., ukoru hanbu potupenie klementyński), ale Tarcza ma wedle wulgaty: t. w. naśmiewanie moie y srornotę moię, y pocźesnoscź moię (łaianie, sromocenie, poczciwość Wróbl). 24 zásmucáią mie krak. — zatroskawaią T.; 28