Strona:PL Aleksander Dumas - Wicehrabia de Bragelonne T2.djvu/96

—   96   —

 Po dokonaniu tego ważnego dzieła, Manicamp znowu wyciągnął się jak długi.
 — Co to ma znaczyć?... — zapytał Malicorne.
 — To ma znaczyć, że jeżeli ci pilno mieć list hrabiego de Guiche do księcia, ja zakład wygrałem.
 — Jakto?...
 — To rzecz, zdaje mi się, jasna jak słońce; wszak bierzesz ten papier?
 — Biorę.
 — Więc jedź za mnie.
 — A!...
 — Pędź co tchu stanie.
 — Dobrze.
 — Za sześć godzin możesz być w Etampes, o siódmej zaś będziesz miał list hrabiego, a ja wygrałem zakład, nie ruszywszy się z miejsca; co i dla ciebie i dla mnie zarówno jest dogodne.
 — Zapewne, wielkim jesteś człowiekiem.
 — Ja o tem wiem.
 — Wyjeżdżam więc do Etampes.
 — Dobrze.
 — Hrabiemu de Guiche oddam to pismo.
 — Tak.
 — A książę przychyli się do prośby?...
 — Natychmiast.
 — I dostanę nominację?
 — Niezawodnie.
 — A!...
 — Sądzę, że jestem grzeczny, a co?...
 — Nieocenionyś.
 — Bóg zapłać.
 — Jak widzę, mój drogi ty wszystko masz, co zechcesz od księcia.
 — Oprócz pieniędzy.
 — Djabli wyjątek; ale gdybyś zamiast pieniędzy, żądał...
 — Czego?...