Strona:PL Aleksander Dumas - Wicehrabia de Bragelonne T3.djvu/192

—   192   —

 — Następnie zajął się panną de La Valliere; panna de La Valliere jest damą honorową księżny; a wiesz, co nazywają płaszczykiem w miłości.
 — Zapewne, że wiem.
 — Zatem jeżeli panna de La Valliere jest płaszczykiem księżny, to korzystać należy z tej okoliczności. Obrażona miłość własna uczyni zwycięstwo snadniejszem, panna de La Valliere będzie posiadała tajemnicę króla i księżny, a wiesz co rozumnemu człowiekowi daje tajemnica?.
 — Ale jak dojść do niej?
 — Ona jest uboga i pokorna, dasz jej byt i czy będzie zbliżona do króla jako kochanka, czy jako powiernica, zawsze z niej możesz mieć korzyść.
 — Dobrze, lecz cóż z nią uczynimy?
 — Gdy pożądałeś jakiej kobiety, co wtedy czyniłeś, panie nadintendencie?
 — Pisałem do niej. Oświadczałem swoją miłość, poświęcałem usługi i podpisywałem się Fouquet.
 — I żadna ci się nie oparła?
 — Jedna tylko — odpowiedział Fouquet. — Lecz i ona cztery dni temu uległa jak inne.
 — A teraz czy zechcesz napisać?... — rzekł Aramis do Fouqueta, podając mu pióro.
 Fouquet wziął je.
 — Dyktuj — rzekł. — Tak mam rozerwane myśli, że dwóch wierszy nie jestem zdolny napisać.
 — Dobrze — rzekł Aramis — pisz.
 I dyktował:
 „Pani! Widziałem cię i nie dziwi cię to zapewne, że cię znalazłem piękną.
 „Ale nie możesz, nie mając godnego ciebie stanowiska, jaśnieć na dworze.
 „Miłość uczciwego człowieka, w razie, gdybyś miała w sobie dumę, mogłaby być pomocna twojemu dowcipowi i wdziękom.
 „Składam moją miłość u twoich stóp, ale że miłość, jak-