Strona:PL Aleksander Dumas - Wicehrabia de Bragelonne T5.djvu/313

—   313   —

nie wątpisz także zapewne, że to będzie wojna morska, a nie wiem, czy Francja jest w stanie prowadzić ją z korzyścią.
 Colbert, szukając wzrokiem d‘Artagnana, spostrzegłszy go, zawołał i rzekł cicho do Aramisa:
 — Czy możemy rozmawiać o tem z d‘Artagnanem?
 — O! zapewne — odpowiedział ambasador.
 — Właśnie rozmawialiśmy o tem z panem Alameda, że wojna z Holandją będzie morską wojną.
 — To niezawodnie — odpowiedział muszkieter.
 — I cóż o niej myślisz, panie d‘Artagnan?
 — Myślę, że, aby prowadzić tę wojnę morską, potrzeba nam będzie wielkiej siły lądowej.
 — Co? co? — rzekł Colbert, któremu zdawało się, że nie dosłyszał.
 — Do czegóż wojsko lądowe? — zapytał Aramis.
 — Dlatego, że król, jeżeli nie będzie miał pomocy Anglików, pewno pobity będzie na morzu, poczem wkrótce Holendrzy wtargną do Francji morzem, a Hiszpanja lądem.
 — Hiszpanja neutralna! — rzekł Aramis.
 — Dopóty, dopóki król będzie silniejszym — rzekł d‘Artagnan.
 — Kto panu powiedział, panie d‘Artagnan, że król nie ma floty? — zapytał spokojnie Colbert.
 — Nie znam się na tych szczegółach — rzekł kapitan — bardzo ze mnie słaby marynarz, bo nie cierpię morza; zdaje mi się wszakże, że mając okręty, łatwoby we Francji znaleźć majtków.
 Colbert, wyciągnąwszy z kieszeni długi papier, podzielony na dwie kolumny, na których z jednej strony były nazwiska okrętów, a na drugiej liczba dział i ludzi, znajdujących się na nich, rzekł do d‘Artagnana:
 — Podobnież, jak i pan, myślałem i kazałem sobie podać spis okrętów, które ogółem czynią 35 okrętów.
 — Trzydzieści pięć okrętów? niepodobna! — zawołał d‘Artagnan.
 — Około 2.000 dział na tychże, i to tylko król posiada na