Strona:PL Aleksander Fredro - Dzieła tom II.djvu/143

Wieśniaczki.

Na kobiéty dwóch uderza,  Ha, ha, ha, ha, co za chwała! Karol. Dobrej chęci uszła chwała! Burmistrz. Z tyle strachu, co za chwała!

$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\\\\\\\\\end{matrix}}\right\}$

Razem.

Wieśniaczki.

Dla rycerzów ha, ha, ha, ha!  Karol. A wstyd został dla rycerza! Burmistrz. A wstyd, hańba, dla rycerza!

$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\\\\\\\end{matrix}}\right\}$

Razem.

Wieśniaczki.

To junaki, to mi śmiałki,  To mi zuchy do kobiałki! Karol. O, przeklęcie! Burmistrz. O, wybornie!

$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\\\\\\\\\end{matrix}}\right\}$

Razem.

Wieśniaczki.

Teraz oba w naszej mocy;  Karol. Co za hańba! Burmistrz. Co za hańba!

$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\\\\\\\end{matrix}}\right\}$

Razem.

Wieśniaczki.

Lecz przebaczyć im wypada.  Ha, ha, ha, ha, dobrej nocy! Karol. O, przeklęta ciemność nocy! Burmistrz. O, przeklęta ciemność nocy!

$\left.{\begin{matrix}\ \\\\\\\\\\\\\end{matrix}}\right\}$

Razem.